ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ BLOG

 

Επιτέλους, τούτη η απλή εφαρμογή που λέγεται blog, πήρε σάρκα και οστά. Ποιο facebook και πράσινα άλογα. Εκεί κανείς δεν διαβάζει καμιά ανάρτηση που είναι πάνω από τρεις σειρές. Εκεί μόνιμη έννοια τους είναι να δείξει ο ένας στον άλλον, που πήγε διακοπές, που έφαγε χθες και μια αδιάκοπη φωτογραφιομανία με τη φάτσα τους.

Καλά δεν μιλάμε για ανάπτυξη απόψεων πολιτικών θεμάτων. Πα πα πα μη τζιζ. Να είναι λες από φόβο μην τους παρακολουθεί κανείς και τους τιμωρήσει μειώνοντάς του το μισθό των εξακοσίων ευρώ; Ας πούμε ότι μπορεί να έχουν και δίκιο, φοβούνται να κοινοποιήσουν δημόσια την πολιτική τους ταυτότητα. Στα κοινωνικά όμως θέματα όπως η ακρίβεια, γιατί δεν τοποθετούνται; Τι τους εμποδίζει;

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που πάντα αναφέρω όταν θέλω να στηλιτεύσω την κακή νοοτροπία και το επίπεδο των χρηστών του F/B. Κάθε χρόνο λοιπόν ένας από τους φίλους μου, την ημέρα της γιορτής της γυναίκας του, αναρτά στο f/b τις πιο θερμές ευχές για χάρη της κι εγώ αναρωτιέμαι. Βρε φίλε, η γυναίκα σου εκεί είναι δίπλα σου, δώς’ της ένα φιλί πραγματικό και  όχι σε e-motion.

Τι να πω για τα ατέλειωτα like. Σιγά μη διάβασε την ανάρτησή σου. Πατάμε ένα like και βγάλαμε την υποχρέωση.

Ας σταματήσω λοιπόν την αποδόμηση του f/b. Δεν θέλω να παρασυρθώ. Εγώ τη δική μου αγάπη θέλω να προπαγανδίσω και δεν είναι άλλη από το γράψιμο. Και πιο είναι το εργαλείο που θα με κάνει να επικοινωνήσω τις απόψεις μου μέσα από τα γραπτά μου; Το δικό μου blog που βάζω από σήμερα στη φαρέτρα μου, myefimerida.blogspot.com. Είνναι μια προσπάθεια κατάθεσης των δικών μου απόψεων για τα κοινωνικά πράγματα.

Για τις άλλες λογοτεχνικές μου ανησυχίες έχω άλλες σελίδες καθότι τυγχάνω από τους παλαιότερους χρήστες blog με χιλιάδες αναγνώστες. (Τις διευθύνσεις τους θα τις βρείτε μέσα στο blog)

Αυτό είναι. Όποιος θέλει το διαβάζει. Ποιος ξέρει. Μπορεί να γίνουμε και φίλοι. Όχι σαν αυτούς του f/b, που δεν δίνει δεκάρα ο ένας για τον άλλον.