29 ΜΑΙΟΥ 1453

ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ

ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ

 

ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ

 

Ναι το πράγμα παράγινε τα τελευταία χρόνια. Δεν μπορεί δηλαδή το κάθε αρσενικό επειδή η φύση τον προίκισε να έχει κάπως περισσότερη μυϊκή δύναμη, να την ασκεί σε βάρος μιας ανυπεράσπιστης γυναίκας και να γίνεται από σύντροφός της, τύραννος.

Η πολιτεία έπρεπε να πάρει μέτρα για να προστατέψει τη γυναίκα θύμα της ανελέητης ενδοοικογενειακής βίας. Ναι είχε παραγίνει το πράγμα. Γιαυτό η κυβέρνηση ψήφισε νόμο και μάλιστα πολύ αυστηρό. Έστειλε εγκύκλιο στα Αστυνομικά τμήματα ορίζοντας τον τρόπο που έπρεπε να προσφερθεί βοήθεια στις γυναίκες θύματα και έφτιαξε για τα κινητά την εφαρμογή του ‘panic baton’και θεσπίστηκε νομικά το αδίκημα να διώκεται με τη διαδικασία του αυτόφωρου. Κι έτσι κάθε τερατάκι που θα σκεφτεί να το παίξει αφέντης στη σχέση του, βραχιολάκια και στο τμήμα και δεν θα σε ρωτήσει κανείς αν φταις ή δεν φταις, εφ’ όσων η γυναίκα που κάλεσε την αστυνομία σε βοήθεια, δεν ανακαλέσει την κατηγορία.

Στις τηλεοράσεις καθημερινά αναλώνονται εκατοντάδες ωρών συζητήσεις που έχουν ως κεντρικό σύνθημα ‘’κάτω τα χέρια από τις γυναίκες. Και φυσικά δεν χρειάζεται να πούμε πως δεν πρέπει να αποδώσουμε ούτε ένα ελαφρυντικό σε όσους έφτασαν στο φόνο για να επιβάλουν με τον δικό τους τρόπο την τιμωρία, μα ούτε και σε όσους άφησαν στο σώμα μα και στην ψυχή των θυμάτων τους ανεξίτηλα μαύρα σημάδια από την κτηνώδη συμπεριφορά τους.

Υπάρχει όμως εκτός από τον φόνο και την βιοπραγία (ξυλοδαρμός) και μια τρίτη επιλήψιμη κατηγορία που με μια γενικόλογη λέξη μπορούμε να την ονομάσουμε ‘καυγάς’.

Εδώ φίλες και φίλοι επιτρέψτε μου να σταθώ λιγάκι. Κατ’ αρχάς θέλω να εκφράσω μια εύλογη απορία. Δεν έχω ακούσει ούτε έναν, ούτε έναν αναλυτή του φαινομένου ‘ενδοοικογενειακή βία’ τόσα χρόνια που ως ειδικοί, ψυχολόγοι, τηλεπερσόνες, αστυνομικοί, δεν βρήκαν ΜΙΑ ΛΕΞΗ να πουν και να αναρωτηθούν. Καλά δεν προέκυψε ποτέ στην Ελληνική επικράτεια καυγάς (μιλάμε για άγριο καυγά) και υπαίτιος πρωταγωνιστής να είναι γυναίκα; Και σας ξαναρωτάω, ούτε ένας; Ξέρετε τι πάει να μου θυμίσει αυτή η απόλυτη μονόπλευρη τοποθέτηση; Τα αποτελέσματα από τις ψηφοφορίες στα απολυταρχικά πολιτεύματα που ο λαός συντάσσετε με την κυβερνητική άποψη σε ποσοστό 97-98%. Εκεί τουλάχιστον υπάρχει και το 2-3% που διαφοροποιείται. Εδώ στην περίπτωση μας ‘Ο’

Και με ποιο όπλο κυρίες και κύριοι θα μου πείτε πως μια γυναίκα μπορεί να χρησιμοποιήσει και να κατατροπώσει έναν άντρα; Αυτό λέγεται ‘Λεκτική Βία’ και στο είδος αυτό η γυναίκα είναι αρκούντος ικανή. Δείτε τα όπλα που έχει στην φαρέτρα της.

α) Αν υπάρχουν παιδιά (μικρά ή μεγάλα) εντελώς συμπωματικά τις περισσότερες φορές τυχαίνει να είναι στο σπίτι και το πρώτο λούσιμο το τρως πως δεν σέβεσαι τα παιδιά σου.

Β) Θα προσπαθήσει να καταρρακώσει την προσωπικότητα σου (ιδιωτική και επαγγελματική) και μέσα σε λίγα λεπτά θα σε κάνει να νοιώθεις πως είσαι ο πιο άχρηστος άνδρας τουλάχιστον στην Ελλάδα.

γ) Θα σου προσβάλει σίγουρα τις σεξουαλικές σου επιδώσεις

δ) Θα σου θυμίζει κάθε λεπτό να το βουλώσεις γιατί θα πάρει τηλέφωνο την αστυνομία και θα σε ΚΛΕΙΣΕΙ μέσα και το εννοεί. Αυτό το λέει πάντα με επίφαση και εκμεταλλεύεται εδώ τις διατάξεις του νόμου που φτιάχτηκε για να την προστατέψει και όχι να της δημιουργεί ανάχωμα για να πατήσει επι πτωμάτων και

ε) Θα έχει (ως συνήθως) τη μαρτυρία των ‘καλοπροαίρετων γειτόνων’ που άκουσαν κι άλλες φορές τις τσιρίδες της μη γνωρίζοντας όμως «ποιος ήρξατο, χειρών αδίκων»

Κι άλλες πολλές μικρές ή μεγάλες λεπτομέρειες που  δεν είναι της ώρας να αναφέρω γιατί δεν γράφτηκαν όλα αυτά για να χαρτογραφήσουμε τη γυναίκα δυνάστη. Εγώ μια απορία ήρθα να εκφράσω…….

Ούτε ένας βρε παιδιά δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα για το τι θα πει Γυναικεία εκδίκηση μέσα από καυγά; Μάλλον εθελοτυφλείτε για να τα έχετε καλά.

Μήπως αυτό δηλώνει φόβο; Λέω μήπως.

«Καλλιόπη» η πιο μισητή αγγαρεία στις τουαλέτες

 

«Καλλιόπη» η πιο μισητή αγγαρεία στις τουαλέτες

 

Θέλω να σας διηγηθώ μια ιστορία και μέσα από αυτή θα μάθετε πως μας προέκυψε η συνήθεια η πιο μισητή αγγαρεία στις τουαλέτες του στρατού να ταυτίζονται πάντα με το όνομα της Καλλιόπης

Ναι κυρίες και κύριοι, δεν είναι μύθος. Υπάρχει πίσω από αυτό μια πραγματική ιστορία

Ιούνιος 1930. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος εγκαινιάζει τον σταθμό του υπόγειου σιδηρόδρομου στην πλατεία Ομονοίας. Μέχρι τότε η πλατεία ήταν γεμάτη λουλούδια, φοίνικες και ξύλινα παγκάκια. Η νέα εικόνα της πλατείας  ήταν κυκλική, πλησίαζε στα ευρωπαϊκά πρότυπα και είχε μαρμάρινα κιγκλιδώματα στις εισόδους προς τον υπόγειο σιδηρόδρομο. Όμως, η χρήση του υπόγειου σιδηρόδρομου στην Ομόνοια δημιούργησε την ανάγκη κατασκευής υπόγειου εξαερισμού στον σταθμό. Για να καλυφθούν οι «τρύπες» των εξαερισμών, το 1934, τοποθετήθηκαν περιμετρικά της πλατείας, οχτώ κατασκευές που ονομάστηκαν  «οι μούσες της Ομόνοιας». Κι αυτό γιατί στη βάση κάθε κατασκευής υπήρχε ένα καθιστό άγαλμα, που απεικόνιζε μια από τις εννέα μούσες της αρχαιότητας. Αν και οι μούσες κατά τη μυθολογία ήταν εννέα, οι κατασκευές που τοποθετήθηκαν στην πλατεία ήταν οχτώ, για λόγους αισθητικής και συμμετρίας. Η μούσα που περίσσευε ήταν η Καλλιόπη, η μούσα της επικής ποίησης. Ο αρχιτέκτονας του έργου δε σεβάστηκε καθόλου τη φήμη της Καλλιόπης και όχι μόνο δεν έβαλε το άγαλμά της στην πλατεία μαζί με τα υπόλοιπα, αλλά το τοποθέτησε στα υπόγεια του ηλεκτρικού, δίπλα στα δημόσια ουρητήρια. Ο κόσμος τότε, όταν ρωτούσε που είναι τα δημόσια ουρητήρια, έπαιρνε την απάντηση : Κάτω στην Καλλιόπη! Με την πράξη του αυτή ταύτισε το όνομα της ευγενικής μούσας με την τουαλέτα. Γι αυτό αργότερα οι φαντάροι όταν είχαν αγγαρεία στις τουαλέτες, έλεγαν ότι είχαν ραντεβού με την «Καλλιόπη».

Έτσι προέκυψε το όνομα και δεν το έδωσε κάποιος μισογύνης για να διασύρει το γυναικείο φύλλο.

Τούτη η αναφορά μου στα γεγονότα είναι αφιερωμένη στον Κύριο Κασελάκη που ως όψιμος υποστηρικτής του γυναικείου φύλου τις μέρες που υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στη Θήβα, εξέφρασε την δυσαρέσκειά του, γιατί δηλαδή οι τουαλέτες να έχουν γυναικείο όνομα. Δηλαδή κύριε Κασελάκη αν τις έλεγαν «Βαγγέλη» εσύ δεν θα είχες κανένα πρόβλημα.

Αχ βρε Αμερικανοθρεμένε μου κύριε Κασελάκη.

 

Η ΑΛΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΈΝΤΥ ΡΑΜΑ

 

Η ΑΛΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΈΝΤΥ ΡΑΜΑ 

 

Έπρεπε να γίνει κι αυτό, να καμαρώσουμε τη φιέστα που διοργάνωσε ο Πρωθυπουργός Της Αλβανίας Εντυ Ράμα, για να αποδείξουμε (σε ποιους δεν ξέρω) ότι η Ελλάδα είναι μια δημοκρατική χώρα, πάνω απ’ όλα. Ας κάνουν τις εκκλησίες μας (ναι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς το ίδιο είναι) τζαμιά. Ας καταλαμβάνουν με στρατεύματα τη μισή Κύπρο. Ας φυλακίζουν άνευ λόγου και αιτίας τους ομοεθνείς μας, εσύ ενδύεσαι τη χλαμύδα του δημοκράτη και εναγκαλίζεσαι όποιο φασιστικό ξόανο σου προκύψει, βλέπε τους Ουκρανούς και Ισραηλινούς ηγέτες.

Μήπως μας ήρθε άραγε για να υπογράψει την άρση της εμπόλεμης κατάστασης που ισχύει από το 1940. Μπα άστη αυτή να λιμνάζει.

Ήρθε λέει για ιδιωτική επίσκεψη. Ήρθε να ευχαριστήσει τους ομοεθνείς του, γιατί υπηκόους δεν μπορείς να τους πεις γιατί ούτε τους τάισε ούτε τους σπούδασε, ούτε τους περίθαλψε. Αυτά τα πρόσφερε περίσσια η Ελλαδίτσα μας. Ήρθε να ευχαριστήσει τους ομοεθνείς του που του έκαναν τη χάρη, μετά την κατάρρευση την κουμμουνιστικής δικτατορίας τους, ο μισός πληθυσμός περίπου της χώρας του που του έκαναν τη χάρη και την κοπάνησαν, απαλλάσσοντας τον από την υποχρέωση να τους ταΐσει και γενικά να τους φροντίσει. Αυτό είπαμε το ανέλαβε η φτωχή Ελλάδα για να τους εξασφαλίσει τα εκατομμύρια των αποταμιεύσεων σε Αλβανικές τράπεζες από την εργασία τους εδώ και να καμαρώνουν για την σύγχρονη ανάπτυξη της Αλβανίας.

Τι κρίμα όμως, άχνα δεν έβγαλε. Πέταξε και τις μπηχτές του για την αξιωματική μας αντιπολίτευση και απήλθε. Οι χειροκροτητές του σταδίου γύρισαν ευτυχισμένοι στα σπίτια τους και ενημέρωσαν τα παιδιά και τα εγγόνια τους για το πόσο φανταχτερή ήταν η φιέστα. Τους μίλαγαν όμως στα Ελληνικά γιατί και τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους δεν μιλούν πια Αλβανικά αφού μετέχουν της Ελληνικής παιδείας και χθες απουσίαζαν παντελώς από το πανηγύρι σου.

Τ’ ακούτε κύριε Εντυ Ράμα;

ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ BLOG

 

Επιτέλους, τούτη η απλή εφαρμογή που λέγεται blog, πήρε σάρκα και οστά. Ποιο facebook και πράσινα άλογα. Εκεί κανείς δεν διαβάζει καμιά ανάρτηση που είναι πάνω από τρεις σειρές. Εκεί μόνιμη έννοια τους είναι να δείξει ο ένας στον άλλον, που πήγε διακοπές, που έφαγε χθες και μια αδιάκοπη φωτογραφιομανία με τη φάτσα τους.

Καλά δεν μιλάμε για ανάπτυξη απόψεων πολιτικών θεμάτων. Πα πα πα μη τζιζ. Να είναι λες από φόβο μην τους παρακολουθεί κανείς και τους τιμωρήσει μειώνοντάς του το μισθό των εξακοσίων ευρώ; Ας πούμε ότι μπορεί να έχουν και δίκιο, φοβούνται να κοινοποιήσουν δημόσια την πολιτική τους ταυτότητα. Στα κοινωνικά όμως θέματα όπως η ακρίβεια, γιατί δεν τοποθετούνται; Τι τους εμποδίζει;

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που πάντα αναφέρω όταν θέλω να στηλιτεύσω την κακή νοοτροπία και το επίπεδο των χρηστών του F/B. Κάθε χρόνο λοιπόν ένας από τους φίλους μου, την ημέρα της γιορτής της γυναίκας του, αναρτά στο f/b τις πιο θερμές ευχές για χάρη της κι εγώ αναρωτιέμαι. Βρε φίλε, η γυναίκα σου εκεί είναι δίπλα σου, δώς’ της ένα φιλί πραγματικό και  όχι σε e-motion.

Τι να πω για τα ατέλειωτα like. Σιγά μη διάβασε την ανάρτησή σου. Πατάμε ένα like και βγάλαμε την υποχρέωση.

Ας σταματήσω λοιπόν την αποδόμηση του f/b. Δεν θέλω να παρασυρθώ. Εγώ τη δική μου αγάπη θέλω να προπαγανδίσω και δεν είναι άλλη από το γράψιμο. Και πιο είναι το εργαλείο που θα με κάνει να επικοινωνήσω τις απόψεις μου μέσα από τα γραπτά μου; Το δικό μου blog που βάζω από σήμερα στη φαρέτρα μου, myefimerida.blogspot.com. Είνναι μια προσπάθεια κατάθεσης των δικών μου απόψεων για τα κοινωνικά πράγματα.

Για τις άλλες λογοτεχνικές μου ανησυχίες έχω άλλες σελίδες καθότι τυγχάνω από τους παλαιότερους χρήστες blog με χιλιάδες αναγνώστες. (Τις διευθύνσεις τους θα τις βρείτε μέσα στο blog)

Αυτό είναι. Όποιος θέλει το διαβάζει. Ποιος ξέρει. Μπορεί να γίνουμε και φίλοι. Όχι σαν αυτούς του f/b, που δεν δίνει δεκάρα ο ένας για τον άλλον.

ΠΟΙΑ ΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΧΑΜΗΛΩΝ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ

 

ΠΟΙΑ ΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΧΑΜΗΛΩΝ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ

Συνήθως στερούνται τριών βασικών παραγόντων. α) Κοινωνικής μόρφωσης β) Παιδείας, πανεπιστημιακής ή αυτοδίδακτης και 3) Οικογενειακή αγωγή.

Αυτή η γυναίκα κατεβαίνει στο στίβο της ζωής απροπόνητη, απαίδευτη. Σπουδαίος παράγοντας αυτός. Όσοι τον αγνοούν ή είναι μια από τα ίδια ή πέφτουν στη λούμπα και μετά το μετανιώνουν. Αυτή η γυναίκα όταν θα σου στήσει καυγά (συνήθως για ψήλου πήδημα) θα το φτάσουν μέχρις εσχάτων είτε γιατί έχουν άγνοια κινδύνου, είτε γιατί δεν έχουν και πολλά να χάσουν, αφού κανένας στόχος της ζωής τους δεν θα γκρεμιστεί, γιατί απλά δεν έχουν στόχους. Δεν θα καθίσουν να σκεφτούν πως ίσως το παρακάνουν. Δεν θα σκεφτούν πως ίσως γίνουν η αφορμή να πει ο σύντροφος τους ´´παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω.´´ γιατί στο στίβο της ζωής, δεν θα τους δοθεί η ευκαιρία να δώσουν αγώνες με την ελπίδα να τους κερδίσουν. Γιαυτό όλα παίζονται εδώ. Μέσα στη σχέση τους. Μέσα στο γάμο τους.

Η έξυπνη γυναίκα έχει να μετρήσει πολλά και μάλιστα πριν από τη ρήξη. Τουλάχιστον θα μπει  στον κόπο να σκεφτεί ´´μετά το διαζύγιο, τι;’’

Αχ αυτό το καταραμένο facebook.

 Αχ αυτό το καταραμένο facebook.

 

Αχ αυτό το καταραμένο facebook. Ο καινούργιος πειρασμός. Το κόλλημα της νεολαίας μας. Κοντεύει σχεδόν να υπερνικήσει το φραπόγαλο.

-          Θα σε δω το βράδυ, αλλά δεν με έχεις κάνει ακόμα “add” Τι δεν έχεις ακόμα “account” Έλα καημένη που ζεις.

Έλα ντε που ζει. Σήμερα η κάθε μαραμένη ύπαρξη έχει σελίδα στο Facebook. Μοιραία μου έρχεται στο νου ένα τραγούδι του Κώστα Χατζή που το ακούγαμε στον «Σκορπιό» εκείνα τα χρόνια και σατίριζε τους θαμώνες του Κολωνακίου κι έλεγε «Λολίτες, γυναικάκια μίνι μάξι και σορτσάκια κύριοι με κιμονό, κρεμαστάρια στο λαιμό, μασκαράδες κωμωδία και καρέκλες ποικιλία στη μικρή πλατεία.»

Τουλάχιστον αυτό το τραγούδι κατηγοροποιοί μια μικρή ομάδα ανθρώπων. Το facebook αγγίζει το πανελλήνιο.

Κοντολογίς λοιπόν, εάν δεν έχεις σελίδα στο φατσοβιβλίο (ναι μωρέ στο Facebook) δεν υπάρχεις, είσαι έξω από την πραγματικότητα, άσε που μπορεί να μείνεις και στο ράφι γιατί πως αλλιώς θα βρεις το ταίρι σου.

Αγόρια με γυμνασμένα σώματα καταχωρημένοι στις σελίδες των κοριτσιών και τα κορίτσια, ενζενύ κάθε είδους, teen. Φοιτητριούλες και κάθε λογής θυλικό σε πόζες κατευθείαν βγαλμένες από την εκπομπή της Καγιά, στέλνουν σε πανελλαδική εμβέλεια τα κάλλη τους προκαλώντας τον πόθο των ανδρών. Και οι μαϊντανοί (αλίμονο αν δεν υπήρχαν κι αυτοί) δίνουν το άλλοθι σε όλους τους παρατρεχάμενους που «κοσμούν» το πάνθεον των connecting people και σου λένε, τι λες καλέ, ακόμα κι ο Ομπάμα έχει σελίδα. Εγώ τουλάχιστον δεν απορώ. Εγκρίνω μάλιστα και επαυξάνω γιατί και ο Έλληνας πρωθυπουργός, οι βουλευτές μας, άρπαξαν την ευκαιρία από τα μαλλιά. Τζάμπα διαφήμιση και να πάει χαμένη. Ο αλήστου μνήμης «κύριος» Γκέμπελς χρησιμοποίησε το ραδιόφωνο για την προπαγάνδα του. Σήμερα έχουμε το ιντερνετ.

Εγώ πίστευα πως θα ήταν ένα βήμα για ανταλλαγή πληροφοριών, ιδεών και οτιδήποτε καινούργιου. Σήμερα ειδικά που η Ελλάδα ζει τη χειρότερη της εποχή μετά τον πόλεμο και σφίγγει ασφυκτικά  ο βρόχος στο λαιμό μας, ιδιαίτερα της νεολαίας μας, που θα πληρώσει το βαρύτερο και μεγαλύτερο τίμημα, αντί λοιπόν να αναμεταδίδεται η άποψη ότι τουλάχιστον έχουν αφουγκραστεί τα ζήτημα, βρίθει το facebook από προσκλήσεις του ενός προς τον άλλον για να τον κάνεις “add” για ποιο λόγο; Για να απαντήσει στο κουΐζ  «ποια στάση σου αρέσει καλύτερα στο κρεβάτι;

Υπάρχει κι ένα άλλο κίνητρο. Είναι μεγάλο καμάρι για τους χρήστες της σελίδας το Hi-score. Πόσους έχεις εντάξει δηλαδή στη λίστα των φίλων σου. Εδώ τα κορίτσια κάνουν θραύση για να πάρουν στο τέλος την εκδίκηση τους, ποια δηλαδή. Παρ’ ότι αβίαστα θα σε αποδεχθούν στη λίστα τους, σπάνια ‘η και καθόλου δεν θα μπουν στον κόπο να απαντήσουν στον άγνωστο καινούργιο φίλο. Τότε προς τι η επαφή; Ακόμα κι αν γράψουν κάτι θα είναι ανούσιο, ολιγόλογο δίκην τηλεγραφήματος και δεν θα περιέχει καμιά βαρύγδουπη ανακοίνωση. Συνήθως περιστρέφονται γύρω από σεξουαλικά υπονοούμενα και τίποτε άλλο. Το αστείο είναι ότι γενικώς απαντούν στους κολλητούς τους, άτομα δηλαδή που θα συναντήσουν σε λίγη ώρα ή που μόλις πριν από λίγο έπιναν καφέ μαζί. Υπάρχουν βέβαια και οι φωτογραφίες. Ξενύχτια εκδρομές όλα στην πασαρέλα. Κοιτάξτε κόσμε πως ζω εγώ. Μέχρι και ταξίδι στη Γαλλία έκανα. Τη βλέπεις  την άλλη τη φωτό; Είμαι με το αγόρι μου σε τάδε ρεστοράν.

Αχ βρε Λαζόπουλε. Μάτια πασχίζεις να βαφτίσεις το πεκινουά σκυλάκι, σε λυκόσκυλο. Μάταια μας ξεσηκώνεις με τις αναφορές σου, η νεολαία μας και η νεολαία μας, θα μας κάνει αυτό, θα μας φέρει εκείνο, κάποια μέρα θα μας εκδικηθεί. Λίγο ή πολύ Λάκη μου πασχίζεις να μας εμφυσήσεις το μήνυμα «Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους» Καλά το συμπλήρωσε ένας άλλος συνάδελφος σου « με Ρολεξ στα χέρια με αντύντας στους ώμους»

 

4/2/10

Ευρωεκλογές 2024

Ευρωεκλογές 2024

 

Ποιες ευρωεκλογές; Που είναι οι βουλευτές υποψήφιοι να μας μιλήσουν για την Ευρώπη που ονειρεύονται, για αυτή που θα αγωνιστούν να συμμορφώσουν, άπαξ και πάρουν το χρίσμα του ευρωβουλευτή.

Εγώ βλέπω μόνο πολιτικούς αρχηγούς να οργώνουν την Ελλάδα προσπαθώντας να πείσουν τον Ελληνικό λαό ποιος πρέπει να βγει πρώτος και ποιος δεύτερος. Αυτό έχει σημασία, η πρωτιά, οι καρέκλες, η δόξα, και για την ποιότητα ζωής, τσιμουδιά. Μέχρι και στην Αλβανία έφτασε η χάρη τους. Να πούνε σ’ αυτόν τον ταλαίπωρο κοσμάκη τι; Προφανώς τίποτα γιατί αν έλεγαν κάτι, θα το μαθαίναμε.

Έλα όμως που φοβάμαι πως κι εμείς, ο περήφανος Ελληνικός λαός, θα το κάνουμε και πάλη το θαύμα μας. Θα τρέξουμε σας τα πιθίνια σκυλάκια να στηρίξουμε τα μαγαζάκια τους, διαιωνίζοντας την πεπατημένη, αφού ποτέ δεν μας ενδιαφέρει σ’ αυτή τη χώρα να μάθουμε τι φταίει και λέμε μια ζωή το ψωμί ψωμάκι.

Τι φοβάται ένας άντρας

Ποια γυναίκα μπορεί να φοβάται ένας άντρας; Αυτή που διαισθάνεται ότι μια μέρα πιθανά να τον χωρίσει αυτή.

Η έξυπνη γυναίκα

Η έξυπνη γυναίκα

Μια μορφωμένη κι έξυπνη γυναίκα, επιλέγει, έχει στόχους, κινείται στις σχέσεις της με στρατηγική. Ξέρει τι θέλει, ξέρει τα όρια της, ξέρει μέχρι ποιού σημείου ξεπερνά τις κόκκινες γραμμές της. Αν αποφασίσει να χωρίσει θα το κάνει συνειδητά. Όταν θα πει, δεν πάει άλλο, θα το εννοεί.

Καλή σας μέρα παίδες

 Καλή σα μέρα

(το γράμμα αυτό φορά και τους δύο σας)

 

Και για να μην σας ανησυχήσω σας λέω από την αρχή ότι δεν πρόκειται να διαβάσετε κανένα γράμμα με υστερίες κι αφορισμούς. Αρκετά πια.

 

Ο λόγος είναι, πως για τελευταία φορά πρέπει να βάλουμε δυο πράγματα στη θέση τους. Αφού η επιλογής σας είναι ξεκάθαρη πως θέλετε να πορευτείτε στη ζωή, μονάχοι σας χωρίς γονείς, δεν ωφελεί να ξεροσταλιάζουμε εμείς μήπως και δεήσετε να καταδεχθείτε να μας πείτε μια καλημέρα. Ξέρετε πως εγώ προσωπικά πάντα τον πήχη στη ζωή μου το έβαζα ψηλά, και δεν καταδεχόμουν να συμβιβαστώ με τα ψίχουλα, γιαυτό και δεν θα  καταδεχθώ να περιμένω ψίχουλα από τα παιδιά μου. Είμαι υπερήφανος για ότι κατάφερα στη ζωή μου, έστω κι αν στη διαδρομή χάθηκε η επαφή μαζί σας. Εσείς προτιμήσατε άλλους δρόμους και πιστέψατε σε αλουνού παπά ευαγγέλια. Εύχομαι να σας βγούνε σε καλό.

 

Σύμφωνα λοιπόν με τις δικές μου αξίες δεν μπορώ να είμαι υπερήφανος για τα έργα και τις πράξεις των παιδιών μου που ουδεμία σχέση έχουν (κατά τη γνώμη μου) με τη λογική και τις αξίες του θεού που πιστεύω εγώ. Ένα μόνο παράδειγμα επιτρέψτε μου να σας αναφέρω. Όταν το παιδί μου ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ σαν όπλο άσκησης πίεσης ένα νεογέννητο αγγελούδι, εγώ ντρέπομαι να λέω στον κόσμο ότι αυτός είναι ο γιός μου.  Με τέτοιες ευτελείς πράξεις, μου δίνεις χωρίς να το καταλαβαίνεις το κουράγιο να σας ξεπεράσω και να πω πως εγώ στη ζωή μου δεν έκανα τέτοια παιδιά. Πίστεψέ με δεν είμαι δα και άμαθος. Εγώ έζησα μια ζωή δίπλα σε έναν πατέρα μαριονέτα, έχοντας τον βιολογικό μου πατέρα να ζει χωρίς τσίπα, 500 μέτρα μακριά από το σπίτι μας και δεν με πήραν τα κλάματα. Φαίνεται πως θέλετε κι εσείς να γευτείτε την ίδια πίκρα. Ιδου λοιπόν η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Εγώ και η μητέρα σας από σήμερα σας αποδεσμεύουμε. Για μας ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Εσείς να δούμε τούτους τους δύσκολους καιρούς που η οικογενειακή ενότητα είναι η μόνη λύση για να γίνει ανεκτό, το πικρό ποτήρι που μας προσφέρει η φτώχεια που επέρχεται.

 

Τραβάτε λοιπόν το δρόμο σας παλικάρια μου αφού έτσι σοφά ποιώντας το αποφασίσατε. Να ξέρετε όμως ότι η πόρτα πίσω σας δεν θα ξανανοίξει γιατί απλά δεν είναι δυνατόν να συγχωρεθούν τα τόσα σας λάθη. Αυτό το αφήνω πια στον θεό που κατά δήλωσή σας τυγχάνει να πιστεύεται κι εσείς. Εμείς κάπως στρώσαμε και θα κοιμηθούμε. Δόξα τω θεό δυο δημόσιοι υπάλληλοι είμαστε. Το ψωμί μας θα το φάμε.

 

Μένει δυστυχώς κάτι τελευταίο που μας ενώνει κι είναι το ομολογώ αστείο. Πρόκειται για το τροχόσπιτο, που δυστυχώς φέρει το όνομα σας. Παρ’ ότι συνδράματε κι εσείς στην αγορά του πρέπει να παραδεχτείτε πως μπορώ να δικαιούμαι κι εγώ κάτι σαν αμοιβή ή σαν ενθύμιο από την εικοσιπεντάχρονη εργασία μου σαν φωτογράφος. Εσείς λίγο ή πολύ αμειφθήκατε από την προσφορά σας. Εγώ όμως έπρεπε για να γίνει ότι έγινε να δουλέψω 5 (ναι πέντε) χρόνια τσάμπα στον Σταματόπουλου για να πάρει η μηχανή μπροστά. Μην ξεχνάτε πως θα πληρώνω για άλλα τέσσερα χρόνια ακόμα, το δάνειο των είκοσι χιλιάδων € από το Ταμείο Παρακαταθηκών κι άλλες δέκα που πληρώσαμε ήδη από κοινού.

Ας αναλάβει λοιπόν ένας από τους δυο σας να μου φέρει (ο καθένας από μια) υπεύθυνη δήλωση που να με εξουσιοδοτεί να προβώ στη μεταβίβαση του αυτοκινήτου χωρίς αμοιβή στο όνομα μου.

Φυσικά και σας υπόσχομαι ότι όποτε σας είναι απαραίτητο, θα είναι στη διάθεσή σας.

 

Τέλος ότι, μα ότι έχω τάξει στον καθένα σας, δεν πρόκειται να αναιρεθεί ακόμα κι αυτό που μου θύμισε ένα βράδυ η Ευαγγελία, αν και νομίζω πως το είχα ήδη ανακαλέσει, όχι από κακία αλλά λόγω των οικονομικών συγκυριών.

 

Τα περισσότερα από τα γραφόμενα μου, μοιάζουν να μην αφορούν τον Θανάση. Όχι δεν θα πω τίποτα για σένα γιατί ακόμα πέφτω από τα σύννεφα. Στη σχέση μου με τον Βασίλη υπάρχουν κάποια γεγονότα που δίνουν κάποιες εξηγήσεις. Διαφορετικές βέβαια από την κάθε πλευρά, αλλά υπάρχουν. Μ’ εσένα Κύριε Θάνο……………. Άσε καλλίτερα να μην πω τίποτα.

 

Θα ευχόμαστε πάντα για την προσωπική και οικογενειακή σας Υγεία.

Κωνσταντίνος & Ανθούλα

Σεπτέμβριος 2011